Liściatek

Nazwa: Liściatki
Czas: 2 lata
Powszechność: Często
Opis: Z wyglądu bardziej przypominają roślinę, niż zwierzę, zwłaszcza, gdy pozostają z bezruchu. Liściatki są małe, maksymalnie mogą osiągnąć do pięciu centymetrów, z ich głowy wyrastają liście, które różnią się od siebie wielkością, mogą być nawet większe od samego stworzenia, jak można się zorientować, nie są to prawdziwe listki, więc nie służą do jedzenia. Całe ciało mają ubarwione na zielony kolor, nie licząc czerwonych okolic; nosa, policzków, łapek przednich oraz tylnych.
Ciało pokryte jest puszkiem, miękkim w dotyku, łapy, posiadające odpowiednie „przyczepki”, ułatwiają Liściatkom wspinaczkę po wszelkiego typu roślinach i mimo okrągłego brzucha, stworki nie są ciężkie, toteż rośliny się nie załamują pod ich ciężarem. Grzbiet mają zakończony okrągłym ogonem.
Zwierzątko o niedużych, cienkich i szpiczastych ząbkach, jest w stanie pochłonąć niemal wszystko, co tylko go nie zje – począwszy od ziemi, skończywszy na jeszcze mniejszych (lub uśpionych) żyjątkach od niego samego.
Uwielbiają się chować, czy to wykopują dół w ziemi, czy też chowając się w pąkach kwiatów lub w szczelinach w skałach, czując zimo, chowają się w glebie i czekają, dopóki się nie ociepli. Zazwyczaj łączą się w parę i tak też można je spotkać.
Mimo uroczego wyglądu potrafią być złośliwe – gryząc innych lub niszcząc rzeczy. Potrafią jeść godzinami rośliny, a gdy nie mają do nich dostępu, umierają po 8 dniach. Wody nie potrzebują wiele, lecz gdy jej zabraknie, wytrzymają 4 dni. Dożywają dwa lata.
Ich wiek można rozróżnić dzięki barwie listków na głowie;
Do czterech miesięcy; ciemnozielony
Od czterech do 11 miesięcy; zielony
Od roku do roku i czterech miesięcy; jasnozielony
Od roku i czterech miesięcy do dwóch lat; żółty
2 lata; brązowy
Rozmnażają się płciowo, dwa razy w roku samice zachodzą w ciąże, która trwa dwa miesiące; maksymalnie może przyjść na świat pięć Liściaków i tyle też zazwyczaj się rodzi. Młode szybko dorastają, po dwóch tygodniach zaczynają „samodzielne życie”.
Rzadko zdarza się, że są pożywieniem dla innych zwierząt – mięsożerne ich nie tykają, a roślinożerne, gdy tylko się zorientują, że nie jedzą rośliny, natychmiast je zostawiają.